- 14 -
1341 (17. września) Praga, drugiego dnia po święcie Podwyższenia Krzyża Św.
Bolesław, książę Śląska, pan na Legnicy i Brzegu, zastrzega dla siebie lub swoich spadkobierców, u króla Jana Luksemburskiego i jego spadkobierców we wspomnianych powyżej prawie pierwokupu wymienionych posiadłości, że zamierza zastawić je za kwotę 4000 grzywien, polskiej miary, u króla Polski i za 2000 grzywien u księcia na Świdnicy.
— Nos BolezlausBolesław (Bolko) III. Rozrzutny (Hojny), książę legnicko – brzeski, i na Wrocławiu w l. 1296 – 1311, 1306 – 1307 na Kaliszu, 1308 – 1311 na Opawie, od r. 1311 na Brzegu, 1312 – 1342 na Legnicy, 1323 – 1338 w Namysłowie, od r. 1329 dziedziczny lennik czeski dei gracia dux Slesie et dominus LigniczensisLegnicki et BregensisBrzeski recognoscimus tenore presencium universis, quod, cum magnificus princeps et dominus ac sororius noster carissimus dominus JohannesJan I. Luksemburski, także Jan Ślepy (cz.: Jan Lucemburský, niem.: Johann von Luxemburg), od r. 1309 hrabia Luksemburga, od 1310 król Czech, w l. 1310 – 1335 tytularny król Polski Boemie rex ac Lucemburgensis comes nobis benivole concesserit et indulserit vel aliquam vel aliquas municionum nostrarum quamcunque vel quascunque . . regi PolonieKazimierz III. Wielki, król Polski w l. 1333 – 1370 pro quatuor milibus aut domino BolkoniKsiążę Bolko (Bolesław) II. Mały (Świdnicki), zm. 1368; pan na Świdnicy od 1327, Jaworze 1346, Łużycach 1364, połowie Brzegu i Oławy 1358, Siewierzu 1359, połowie Głogowa i Ścinawy 1361; ostatni niezależny piastowski książę Śląska duci Slezie et domino SwidniczensiŚwidnicki pro duobus milibus marcharum Polonici pagamenti, prout in aliis litteris dicti domini . . regis nobis datis continetur, possimus in pignore obligare: volentes igitur prefato domino regi Boemie ac nobis nostrisque heredibus precipue in hoc precavere, promittimus bona fide et sincere prefatas municiones seu municionem prefatis dominis regi Polonie aut duci Swidniczensi non aliter titulo pignoris obligare nisi semper reservata nobis aut nostris heredibus aut prefato domino regi aut suis heredibus libera et plenaria potestate easdem municiones vel municionem exsolvendi redimendi et in ea summa pecunie pro qua fuerint obligate. Et si, quod absit, nos aut predicti nostri heredes et filii predictas municiones vel municionem eximere vel redimere non possemus, extunc prefatus dominns rex aut sui heredes et nullns alius hominum dictas municiones vel municionem redimere et liberare potemut et debebunt in summa pecunie pro qua fuerint obligate, quandocunque eis videbitur oportunum et melius expedire, et eas vel eam tam diu habeant in pignore, quousque nos aut nostri filii et heredes prefati eas redimere poterimus secundum modum, quo ipsas vel ipsam prefatus rex Polonie aut dux Swidniczensis prius tenuerant nomine pignoris, ut prius est expressum. Promittimus eciam et tenebimur ab illo cui prefatas municiones vel municionem obligaverimus dicto domino nostro regi aut suis heredibus litteras ordinare patentes, quod ipsas vel ipsam prefato domino regi Boemie aut suis heredibus et nulli alteri restituat et det sine contradictione qualibet ad redimendum, quandocunque videbitur eis utilius expedire, harum quibus nostrum et subscriptorum sigilla appensa sunt testimonio litterarum. Et nos Rudolphus dei gracia dux Saxonie archymarschalcus sacri imperii ac Stephanns de Parkwicz per dictum dominum ducem rogati pro testibus in premissorum evidenciam nostra sigilla una cum sigillo ipsius presentibus duximus appendenda.
Datum Prage feria secunda proxima post festum exaltacionis sancte crucis anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo primo.
Tą samą ręką: Registrata per Ulricum. Ponatur
ad feoda Polonie.
Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seine einzelne Fürstenthümer im Mittelalter. Herausgegeben von Dr. C. Grünhagen und Dr. H. Markgraf. Erster Theil. Leipzig 1881.